Jói útvegaði mér sögurnar um Sherlock Holmes á hljóðbókarformi. Ég var búin að horfa á þær í þó nokkurn tíma áður en ég nennti að byrja að hlusta. Ég hóf hins vegar hlustun um síðustu helgi og sé sko ekki eftir því. Er nú gjörsamlega sokkin niður í ævintýri þeirra Holmes og Dr. Watson.

Mér þykir ósköp vænt um Dr. Watson. Ég hef aldrei lesið þessar sögur áður og hef aðeins óljósa minningu um að hafa séð eitthvað af bíómyndunum þegar ég var yngri, en mig minnti að Dr. Watson hefði verið óttaleg gufa og ekki til stórræða. Svona einhvern veginn eins og Harry Klein, hjálparkokkur Derricks. En ég er nú búin að komast á þá skoðun að ég hafi haft rangt fyrir mér. Það er heilmikill dugnaður í Dr. Watson og þó hann sé ekki jafnfljótur að átta sig á staðreyndunum og hinn yfirnáttúrulega gáfaði Sherlock Holmes, þá er hann ansi skarpur, hugrakkur og göfugur.

Ég er nú búin að hlusta á þrjár sögur. Hlustaði á A study in Scarlet meðan ég þreif síðasta föstudag, The Sign of Four á sunnudeginum meðan ég föndraði jólakortin og The Hound of the Baskervilles í gær og í dag (meðan jólakortaföndrið hélt áfram).Alveg hreint stórkostlegar sögur! Hlakka mikið til að byrja á næstu bók, The Valley of Fear. Þegar henni er lokið ætla ég svo að tékka á smásagnasöfnunum sem ég er einnig svo heppin að vera með hér á hljóðbókarformi.