Mikið rosalega var nú gaman að hitta allt gamla og góða gengið á Laugalækjar-reunioninu í gær. Mæting var alveg ágæt þó reyndar hafi vantað einhverja, t.d. var Stefa fjarri góðu gamni í Flórída og fannst mér hálfskrýtið að halda reunion án hennar, sjálf aðalstuðboltastelpan! Rætt var um hvað gera skyldi eftir 2 ár en þá eigum við 10 ára útskriftarafmæli. Ég er bara strax farin að hlakka til.

Í morgun sváfum við svo út aftur. Þetta er að verða smá vítahringur sem maður þarf endilega að fara að laga til að fara ekki að lenda í svefnvandræðum eins og í kringum síðustu áramót...en það þýðir nú víst lítið fyrr en eftir gamlárskvöld.

Amma Dídí (móðuramma Jóa) bauð okkur í kvöldmat ásamt bræðrum Jóa og pabba hans og var ég mjög kát að fá lambalæri. Sumir á mínu heimili..... ég nefni sko engin nöfn..... eru ekki eins hrifnir af lambakjöti og öðru kjöti svo ég hef ekkert verið að elda það. Þetta var því mjög góð tilbreyting.