Yngri barna námskeiðið Samfélagsfræði og listir hóf göngu sína í dag og ég verð að segja að mér líst mjög vel á. Við fáum tækifæri til að vinna með samfélagsfræði og náttúrufræði út frá ýmsum sjónarhornum; munum nota leikræna tjáningu, myndmennt, upplýsingatækni og margt fleira. Þema námskeiðsins er snjórinn og þegar við fáum loks alvöru snjó hér í Reykjavík þá ætla kennararnir með okkur út til að vinna verkefni í snjónum...þ.e.a.s. ef það hittist svo á að við fáum snjó á þriðjudegi :)

Guði sé lof og dýrð fyrir flísteppi. Ég vafði mig inn í bæði flísteppin okkar þegar ég kom heim úr skólanum, þrátt fyrir að vera líka í flíspeysu, og hef ekki skilið þessa kostagripi við mig síðan. Ekki kæmi það mér á óvart að verða lasin eftir að sitja pikkfrosin í heimskulegri kennslustofu frá 8:30 til 14:40 og finna grýlukerti myndast á nefinu. Hún er nefnilega svo skemmtilega hönnuð, "glæsilega" nýbyggingin okkar í Kennó. Í henni er allt svo sjálfvirkt að fólkið sem neyðist til að hírast þar innandyra þarf ekki einu sinni að ómaka sig við að opna eða loka gluggum. Þeir gera það nefnilega sjálfkrafa rétt eins og ljósin sem kveiknar alltaf á aftur þegar slökkt er á þeim. Við sátum því hríðskjálfandi í u.þ.b. fimm tíma í dag og störðum á opna glugga sem við gátum ekki lokað lengur en í örfáar mínútur í senn. Heilmikið vit í því! Mér þætti gaman að sjá hina miklu hugvitsmenn okkar kæru stofnunnar sætta sig við að frjósa úr kulda sökum þess að geta ekki lokað gluggum í 12 stiga frosti í miðjum janúarmánuði.