Við Sigrún skelltum okkur í göngutúr í kirkjugarðinn í Grafarvogi í kringum hádegi í dag. Alltaf svo róandi að koma í kirkjugarðinn. Við skoðuðum leiði feðra okkar og önnur falleg leiði í garðinum. Ég hef lítið gengið um í garðinum, maður fer oftast bara beint að leiði pabba og svo heim.
     Sigrún lánaði mér svo myndaalbúmið sitt með sínum London-myndum og nokkrum Kennómyndum sem ég á ekki. Ég ætla að skanna það inn sem allra fyrst og bæta á myndasíðuna mína.

Steinunn heimsótti mig svo um þrjúleytið til að kíkja á lúkk fyrir heimasíðuna sem hún er að fá sér. Það styttist í að hún geti farið að blogga. Helga, aftur á móti er þegar byrjuð að blogga á betra.is

Teikniæfingarnar héldu áfram meðan ég horfði á bandarísku lögguþættina á Skjá 1. Ég reyndi að teikna aftur stelpuna frá því í gær nema með önnur svipbrigði. Myndirnar urðu nokkuð líkar en ekki nóg. En það kemur vonandi með æfingunni. Þetta er nefnilega nokkuð sem ég þarf að þjálfa, að geta teiknað sömu persónuna aftur og aftur. Þ.e.a.s. ef ég ætla einhvern tímann að geta myndskreytt sögur eins og ég vonast til.

Dússý systir mömmu er nú látin, tæplega 72 ára gömul. Þegar ég var lítil seldu hún og Maggi, maðurinn hennar heitinn, húsið sitt til að kaupa skútuna Dóru og fóru á henni í 7 ára siglingu umhverfis heiminn. Þau komu öðru hvoru við á Íslandi og alltaf með einstaka og furðulega kuðunga og skeljar í kuðunga og skeljasafnið mitt. Einu sinni gáfu þau mér ofinn kínahatt sem ég geymi alltaf á góðum stað svo skemmist ekki. Þau lentu í ýmsum ævintýrum en nú bíða þeirra líklega önnur ævintýri og öðruvísi. Magga kvöddum við árið 2001 og nú kveðjum við hana Dússý.