Bjarni Rúnar hóf í gær áhugaverða umræðu um lífsleikni og forvarnir. Þar sem ég er nú í miðju kafi að skrifa B.Ed. lokaritgerð um lífsleikni þá finnst mér auðvitað skemmtilegt að fylgjast með umræðu um málefnið. Þarna hefur einnig verið rætt um bók Daniels Goleman um tilfinningagreindina, ekki allir á eitt sáttir með að hún sé góð. Vissulega er Goleman að nýta sér hugmyndir Howards Gardners um fjölgreindir en að mínu mati er hún kærkomin viðbót en ekki einungis "upp-poppuð stæling" eins og sumir halda fram.
Umfjöllun um bókina
Glærur frá Erlu Kristjánsdóttur um málið

Jæja, alla vega gott að vita að dugleysið í leikfimitímanum í gær og allir beinverkirnir sem ég fann fyrir við að fetta mig og bretta stöfuðu ekki einungis af aumingjaskap. Í dag er ég nefnilega orðin veik og ég sem aldrei fæ hita komin með tæplega 38°C.

Fór samt í skólann í morgun og hélt ég væri bara svona þreytt. Yngri barna sviðið þrammaði yfir í Háteigsskóla þar sem við fórum í stærðfræðileiki við nemendur í 3. bekk. Alltaf jafngaman að fara á vettvang eins og ég tönnlast á í sífellu :)
   Þegar við komum tilbaka upp í Kennó ræddi stærðfræðikennarinn okkar um nokkur hagnýt atriði við okkur. Þetta voru hagnýt atriði sem eru fæstum okkar að skapi, það veit ég eftir allar þær umræður sem við höfum átt í frímínútunum. Það vill engin okkar splitta upp vinnuhópunum því það þýðir aukavesen hvað tíma varðar og það er engin okkar sem er spennt fyrir að bæta við okkur að kynna bókarkafla í tíma þar sem það eru alveg nógu mörg og stór verkefni fyrir í stærðfræðinni. Einhverra hluta vegna virðast þær þó alltaf týna tungunni þegar ég byrja að nöldra í tímum yfir því sem við erum flestar búnar að nöldra yfir saman í frímínútum þannig að maður stendur yfirleitt uppi einn í nöldrinu og fær engar undirtektir eða stuðning frá þeim. Alveg eins og í dag. Sorry stelpur, en ef þið nýtið ekki tækifærið þegar ég reyni að opna umræðuna fyrir það sem við erum óánægðar með þá getum við ekki breytt neinu eða barist fyrir neinu, þannig er það bara! Ég einfaldlega nenni þessu ekki ein.

Já, í dag er ég bara leiðigjarn nöldurseggur, ég veit það, en þegar ég er veik þá er ég sjaldnast upp á mitt besta eða neitt sérlega skemmtileg og hananú!

Rigningin var þó á mínu bandi í dag :) Þar sem ég sat í tíma í dag í úlpunni minni með sjalið góða og skalf úr kulda ákvað kennarinn að opna gluggann þar sem það var víst mjög loftlaust inni. En viti menn, það var ekki hægt að opna sjálfvirku gluggana þar sem úti rigndi. Húrra fyrir geðþóttagluggunum í nýbyggingunni í Kennó :) gaman þegar þeir eru sammála mér.