Ég fylgdist með Bettý í Kastljósinu áðan en þar var verið að ræða túlkaþjónustu fyrir heyrnarlausa. Þetta er virkilega mikilvægt málefni sem þarf að kippa í liðinn. Það gengur auðvitað ekki að heyrnarlausir fái ekki betri þjónustu en þetta. Rétt eins og aðrir þurfa þeir að fara til læknis, fara í banka, kaupa og selja fasteignir og mæta á foreldra-, hús- og starfsmannafundi. Rétt eins og aðrir vilja þeir horfa á sjónvarpsþætti (íslensk dagskrárgerð á ekki bara að vera fyrir heyrandi fólk) og fylgjast með því sem er að gerast í fréttum. Rétt eins og aðra langar þá að fara á skemmtileg námskeið, mæta á fyrirlestra og fara á árshátíðir og aðrar skemmtanir. Og auðvitað svo margt margt fleira. En þessir þættir, sem við heyrandi tökum sem sjálfsögðum hlut, eru heyrnarlausum lokaðir. Hvað gagnast að mæta á fyrirlestur ef þú heyrir ekki hvað sagt er og enginn er til staðar til að túlka? Hvað gagnast að horfa á Kastljósið, Gísla Martein eða Sirrý ef það er enginn texti?
Heyrnarlausir mótmæltu við alþingishúsið í gær og blésu í flautur. Vonandi blés það einhverju viti inn í kollinn á þeim sem inni sátu. Samkvæmt Félagi Heyrnarlausra þarf aðeins 10 milljónir til að bæta þjónustu við heyrnarlausa til muna. Það hefði kannski verið hægt að nota eitthvað af öllum þeim fjármunum sem fóru í að drösla stærðarinnar ísjaka til Frakklands...

Kristrún skólastjóri bauð okkur kennurunum heim til sín í hádegiskaffi í dag. Það var vel mætt og gaman að hitta alla. Veitingarnar voru afar ljúffengar svo að enn var borðað... ;) Og það var tilvalið að hún skyldi hafa boðið einmitt í dag, því í dag er alþjóðadagur kennara :)

Kennararnir á yngsta stiginu í Hlíðaskóla komu í morgunkaffi til mín í gær. Við sinntum tveimur uppáhaldsáhugamálum okkar, þ.e.a.s. að tala saman og borða ;) hehe
Skemmtilegur morgunn :)