Við hjónin vorum nýsest við að borða heitan kjúkling úr Nóatúni þegar rafmagnið lét sig hverfa - og reyndar ekki í fyrsta skipti í kvöld. Á þessum árstíma er koldimmt seinni part dags svo að ég fálmaði eftir kertum og eldspýtum svo við sæum nú hvar maturinn væri á borðinu. Mér finnst rafmagnsleysi alltaf svolítið skemmtilegt en viðurkenni alveg að ef ég hefði verið ein heima hefði ég þotið beint yfir í stofusófann til að geta setið stjörf með bakið upp við vegg. Þá komast draugarnir sko ekki aftan að manni, sjáið til! ;) Já, ég ætla að viðurkenna það, hér á "gamals aldri" að ég er myrkfælin. Veit svo sem að það eru bara góðir draugar í kringum mig en hef líklega bara séð einum of margar bíómyndir á ævinni.

Rafmagnið kom aftur nokkru síðar en hélt áfram að flökta öðru hvoru. Vona að þetta sé nú samt komið í lag.