Ég var búin að hlakka til að sjá borgina myrkvaða í kvöld vegna verkefnisins "Slokkni ljós - kvikni stjörnur". Ekki endilega út af stjörnunum heldur líka til að sjá yfir borgarmyndina með aðeins örfá ljós kveikt (því ekki bjóst ég nú við að allir myndu slökkva). Ég var stödd í Tupperware-partý á Háaleitisbrautinni hjá Önnu Kristínu en hún hefur alveg einstakt útsýni yfir borgina.

Kl. 22 slökktum við öll ljós í íbúðinni og fórum spennt út að glugga og út á svalir til að fylgjast með. En ég varð fyrir vonbrigðum. Það virtust ótrúlega margir vera að gleyma sér eða vildu einfaldlega ekki taka þátt. Það var reyndar skýjað svo að það sást ekki ein einasta stjarna á himni, en ég vona að það hafi ekki verið það sem slökkti áhugann hjá fólki. Það hefði bara verið svo gaman að sjá borgina í myrkri.

Mest vorum við þó hneyksluð á skrifstofunum í Húsi Verslunarinnar - þar voru kveikt ljós í hverjum einasta skrifstofuglugga og byggingin beinlínis ljómaði.

Við rifjuðum upp gamlar rafmagnsleysissögur og vorum öll til í að hafa inn á milli "rafmagnslausar stundir" til að fá stemninguna. Alla vega væri það gaman svona fræðilega séð - ég veit hins vegar ekki hvort ég myndi blóta því í sand og ösku þegar svo að því kæmi... ;)