Þegar fólk spyr mig hvernig mér líki kennarastarfið þá segi ég oft að ég hafi gerst kennari af því mér fannst alltaf svo gaman í grunnskóla og langaði til að komast þangað aftur.

Á þessum árstíma rýkur þessi blessaða skólaást alltaf upp úr öllu valdi. Í færslu sem ég sendi frá mér í hitteðfyrra tala ég einmitt um þetta, þennan fiðring sem kemur þegar skólabyrjunin nálgast. Fólk heldur líklega að ég sé eitthvað skrýtin (enda hef ég nú löngum verið það ;)) en ég er farin að hlakka alveg rosalega til að byrja aftur að vinna, hitta samstarfsfólkið, fá stundatöflu, vekja skólastofuna mína eftir sumarblundinn, finna til kennslubækurnar, hitta krakkana.

Auðvitað er ósköp gott að vera í fríi og ég á örugglega eftir að bíða spennt eftir vetrarfríinu í nóvember ásamt samkennurum mínum en það er bara svo gaman í skólanum ;) Ég býst við að maður sé líklega á réttri hillu ;)