Við Sigrún fengum tvo stráka í Varmárskóla til að segja okkur froskasögur, annar var úr 3. bekk og hinn úr 1. bekk. Það gekk framar vonum og vorum við ákaflega stoltar af þeim. Ég fékk eiginlega bara víðáttubrjálæði við að koma úr Ingunnarskóla og yfir í Varmárskóla, sá síðarnefndi er margfalt, margfalt stærri en hinn, margir inngangar, ótal kennslustofur, fjöldinn allur af starfsfólki og náttúrulega enn fleiri börn. Það var alla vega skondið að koma úr einum af minnstu skólum höfuðborgarsvæðisins yfir í stærsta skóla landsins (ég held ég fari þar með rétt mál).