Ég er snillingur, algjör snillingur!...eða hitt þó heldur... Hrökk upp með andfælum kl. hálfsex í morgun við það að efsti hluti hússins ...þ.e.a.s. við í risinu... virtist vera að fjúka burt í gífurlegum stormi. Fyrsta sem ég hugsaði var að ég mundi að annar svalaglugginn í stofunni væri opinn frá því í gær. Svo ég rauk auðvitað upp til að loka honum, ekki vildi ég nú að vindurinn þeytti upp glugganum og skemmdi fínu munina sem ég er með á gluggakistunni. Nú, ég æði ringluð og í svefnrofunum inn í stofu og loka glugganum sem var nú reyndar bara með smá rifu og viti menn, hvað haldið þið að ég geri? Ég rek olnbogann í fínu, háu glerkönnuna sem hún elsku amma mín heitin átti og umrædd kanna dettur á gólfið og splundrast í óteljandi parta. Húrra fyrir Sigurrós! :(
Síðan tókst mér að hella appelsínudjús yfir Moggann meðan ég borðaði hádegismatinn. Ég hef greinilega farið eitthvað öfugum megin fram úr rúminu...!

Gleðifréttir dagsins eru þó að baðvaskurinn er ekki lengur stíflaður. Bjarni frá stíflulosun Bjarna kom og reddaði málunum. Takk fyrir :)
Einnig get ég glaðst yfir að Læsispróf er búið og ég get farið að einbeita mér fyrir alvöru að aðferðafræðinni. Gaman gaman... :/