Kíkti í heimsókn til Tótu í dag og var að sjálfsögðu boðið upp á kaffi, kökur og kleinur. Það var eins og að fara nokkur ár aftur í tímann, mér fannst ég vera komin heim í eldhús til ömmu, reyndar er ég nokkuð viss um að amma hafi nú verið þarna líka...en það er önnur saga :)
Þegar mamma flytur á Selfoss í sumar þá verður Tóta eiginlega ein eftir af gamla "liðinu" hérna í "götunni", Erla Kristín og Birgir eru reyndar enn á sínum stað, en enginn sem hefur búið jafnlengi hérna og Tóta sem flutti hingað 1945. Mér finnst alveg merkilegt hvað hún hefur gott "nafnaminni" þrátt fyrir háan aldur - hún getur líklega rakið ættir allra Íslendinga lengst aftur í fornaldir, hún þekkir alla, man hvað allir heita og hvað allir ættingjar þeirra heita (og hvaðan þeir eru). Vonandi verður mitt minni svona gott þegar (og ef) ég verð rúmlega 86 ára. :)