Við vorum nokkrar af yngri barna sviðum sem mættum upp í Kennó seinni partinn í dag til að hengja upp þrívíðu röraformin okkar til að hafa á sýningunni sem haldin verður á morgun. Við komumst að þeirri niðurstöðu að flestar okkar hefðu vandað sig meira við gerð formanna og fest þau betur með fleiri pípuhreinsurum ef við hefðum vitað að það ætti að drösla þessu neðan úr listgreinahúsi og upp í Kennó og hengja þetta þar upp í rjáfur. En það vissum við ekki og flest formin hrundu í sundur þegar við önduðum á þau. Við gerðum okkar besta til að klambra þessu saman og þar sem við sáum að það yrði útilokað að þetta myndi hanga saman hátt upp í lofti, þá skelltum við þessu utan á handrið og létum gott heita. Vonandi fær húsvörðurinn nú ekki flog ef þetta hrynur allt í sundur og rör og pípuhreinsarar detta út um allt. Vanalega má nefnilega ekki hengja neitt upp í nýbyggingunni (verkin okkar hafa verið rifin niður og þeim týnt) og ég hef grun um að það muni taka verulega á taugarnar hjá stílistunum í Kennó við að sjá þetta röradrasl utan á glæsilega glerhandriðinu. Ég tala nú ekki um ef arkitektarnir líta nú óvænt við og sjá að byggingin lítur ekki lengur út fyrir að vera fangastofnun...úff!