Jæja, nú styttist í Finnlandsferðina. Það er svo stutt síðan ég ákvað að fara með samstarfsfólki mínu í þessa skólaskoðunarferð að ég er eiginlega ekki enn búin að átta mig almennilega á því að ég sé að fara. Er eiginlega mest hrædd um að gleyma þessu. Að ég mæti í skólann föstudaginn 30. september til að kenna og verði svo steinhissa að mæta öllum hinum með ferðatösku.

Það er svolítið spennandi að vera á leiðinni til Finnlands - þetta er land sem ég myndi líklega varla ákveða upp á mitt einsdæmi að heimsækja (þó maður viti nú auðvitað aldrei).

Svo komst ég að því mér til mikillar gleði að ég var ekki eina barnalega manneskjan meðal starfsfólksins. Mig langar nefnilega mest af öllu að fara í Múmíndalinn og heilsa upp á Múmínsnáðann, Míu litlu, Snúð o.fl. Það voru sem sagt heilmargir sem vildu koma með mér, þó leiðin væri löng. Nú erum við hins vegar búnar að komast að því að garðurinn virðist því miður vera búinn að loka fyrir veturinn :( Snökt snökt.

Við ætlum hins vegar í staðinn að kanna nánar hvort við getum ekki a.m.k. komist á Múmínsafnið. Það er eiginlega ekki hægt að fara til Finnlands og heilsa ekki upp á Múmínálfana!