Einhver pistlahöfundur Fréttablaðsins skrifaði um daginn um það hvernig hún átti alltaf í erfiðleikum með að horfa á HM án þess að gráta til samlætis þeim sem duttu úr keppni hverju sinni.

Ég stóð mig að því að gera það sama síðastliðinn föstudag. Ég þurfti að beita mig hörku til að fara ekki að skæla með liðsmönnum argentíska liðsins. Þeir voru svo vonsviknir og sorgbitnir og það er eitthvað einstaklega átakanlegt við að sjá fullorðna karlmenn gráta svona. Hins vegar var ég nú ekkert sérlega hrifin af slagsmálatilþrifum þeirra áður en þeir yfirgáfu völlinn, því það er nákvæmlega ekkert íþróttamannslegt við að ráðast á leikmenn hins liðsins og nota handalögmálið við að fá útrás fyrir vonbrigðin.

Reyndar fann ég líka til með Englendingunum. Þeim virðist gjörsamlega ofviða að sigra í vítaspyrnukeppnum, þannig að þeir eru farnir heim. Við Jói bíðum spennt eftir að vita hvernig The Juice Doctor segir frá leiknum. Þeir hafa gert stutt myndbandsbrot um leiki Englendinganna á HM en í aðalhlutverkum eru appelsínur, kíví, næpur, ananas og fleiri félagar úr ávaxta- og grænmetisdeildinni.

Boltinn getur verið þrælskemmtilegur ;)