Ég var að lesa bókina "Nú er ég orðin mamma" um daginn en þar er fjallað um ýmislegt sem fylgir því að vera nýbökuð móðir og þar er meðal annars kafli um brjóstaþokuna tíðræddu. Ég hló mikið að tilvitnun frá móður sem sagðist hafa verið orðin svo rugluð af brjóstaþokunni að hún stóð sig að því að stinga snuðinu upp í hálfstálpaða barnið sitt meðan ungbarnið grét.

Ég verð að segja ykkur að mér fannst eiginlega ennþá fyndnara í fyrradag þegar ég rétti Jóa Rögnu Björk þar sem hann sat inni í stofu og þegar ég ætlaði að rétta honum snuðið til að hafa ef hún færi að gráta þá var hendin lögð lítillega af stað til að stinga snuðinu upp í hann sjálfan en ekki dótturina. Náði samt að stoppa mig af nógu snemma og fékk smá hláturskast enda eiginlega ekki annað hægt.

Hvað næst? Ætli ég fari að skilja símtólið eftir inni í ísskáp eins og systir mín gerði á sínu brjóstaþokutímabili? Eða fer maður kannski út í búð á náttfötunum? Endilega fylgist vel með, því ég mun sko sannarlega deila því með ykkur ef ég tek upp á einhverju fáránlegu ;)