Við hjónin brugðum okkur af bæ í gærkvöld og skelltum okkur í bíó meðan tengdamamma fór í barnapíuhlutverkið og sá um Rögnu Björk. Það var pínu skrýtin tilfinning að fara eitthvað saman bara tvö ein, höfum síðustu þrjá mánuðina ýmist verið öll þrjú saman eða annað okkar verið eitt með litlu skottuna.

Ragna Björk var víst mestmegnis þæg og góð við ömmu sína, þó hún hafi nú eitthvað látið í sér heyra. Hún er nefnilega aðeins farin að fatta þegar einhverjir aðrir en mamman og pabbinn halda á henni og þá er stundum kvartað. Hún er sem betur fer ekki byrjuð af neinni alvöru á "mannafælu-stiginu" og vonandi verður hún ekki alltof háð okkur...

Bíómyndin var skemmtileg, fórum á Shrek the Third í VIP-salnum í Álfabakka - ákváðum að láta það eftir okkur þar sem það er ár og öld síðan við fórum síðast í bíó. Þetta var því mjög ljúft allt saman og ég var verulega stolt af því að hafa setið áhyggjulaus og lifað mig inn í myndina. Kíkti jú á símann (sem var á silent) í hléinu en það var eiginlega bara til málamynda - hafði engar áhyggjur og vissi að daman hefði það pottþétt gott hjá ömmu sinni.